Eg eri í Føroyum

Knappliga so fekk mamma tað hugskot at hon ksuldi fara til til Føroyar. Babba helt eisini tað var eitt fínt hugskot, og so keypti mamma ferðaseðlar til dagin eftir. Sum ikki eina ferð, so var flogfarið seinkað, men tað bilti ikki, eg fór bara at vitja vinmannin Gabriel.
Tað er ordiliga deiligt at verða í Føroyum. Her eru fult at fólkið sum halda at eg eri simpulten so fittur.
Eg eri blivin ordiliga raskur at seta meg upp, onkutíð eydnast tað mær at reisa meg heilt upp, men ofta bara upp á knøini. Eg haldi serliga at printarin, bakarovnurin hjá ommu og rulliborðið hjá abba er spennandi.

Í gjár var ein hendingaríkur dagur. Fyrst fóru eg, mamma, omma og ommudidd at svimja. Tær hildu eg dugdi so væl, eg kavaði sum eg var betaltir fyri tað. Dugdi ordiliga væl. Tá eg vaknaði aftaná vit komu heim, fóru vit út at reiggja. Seinnapartin fóru vit øll so út til Fríðu, tí hon fylti eitt ár. Har var eisini nógv at spæla við, men tað var nú mest spennandi at spæla við eitt skáp, eg fekk ordiliga nógva uppmerksamheit tá eg hálaði í tað. Kanska var tað tí tað var tað skápi te og kaffi stóð á.Í dag hevur eisini verið ein fínur dagur. Tá eg kom upp var stovan full við stólum. Omma fekk 24 næmingar heim til morgunmat, so eg og mamma sótu úti í køkinum og ótu havragreyt. Men tað var stuttligt at tað vóru so nógv fólk, tí tey tímdi ordiliga væl at bera meg. So fann eg eisini útav at omma og abbi hava eitt gevalidigt spegl inni í teirra kamari, og har býr ein lítil drongur.

Og seinni í dag fara eg og mamma at vitja ommu á Argjum, Hans abba og Bonso. Tað er slett ikki so galið.